|
1975 --Erenköy Kız Lisesi, Lise Son. Cografya ve Matematik hocalari ile. |
Kızım
Erenköy Kız Lisesine yazılırken kura da Fransızca çekince ne türlü
ağlamıştı. Ne dense bilmem İngilizce öğrenmeyi çok istemişti. İngiltere
sevdası, dış ülkelere gitme arzusu, daha ilkokulda başlamış. Sebepleri
birazda şöyle imiş. Daha ilkokulda iken, bir arkadaşının evinde,
ağabeyinin oynadığı oyuncaklardan çok etkilemiş. Bugün bunlara Lego
deniyor. Çocuk, Lego dan kocaman hareket eden bir uçak yapmış. Serap her
şeyin içini merak ediyor ya, bunu istediği gibi yapıp bozup, içini
görüp öğrenmeye hayran olmuş. Böyle güzel oyuncakların bulunduğu o
yabancı ülkelere daha o zaman merak sarmış. Büyüyünce oralara gitmeliyim
demiş. Daha sonraları, Yalova kampında tanıdığı çoğu arkadaşı
kolejlerde okuyorlardı, onların bilgilerinin zenginliğini gördükçe,
lisan öğrenme arzusu daha da artmış. Oda lisan öğrenmeli, dış ülkelere
gitmeli, oralarda okumalı. Bütün sevdiği müzik grupları da İngiliz’di,
şarkıların sözlerini anlamak içinde İngilizce öğrenmesi lazımdı. İşte
böylece İngiltere sevgisi iyice güçlendi.
|
1975 --Erenköy Kız Lisesi, Lise Son. Matematik hocalari ile. |
Lise bitince
üniversite sınavına girdi. O zamanlar hazırlık okulları çok daha yeni
başlamıştı, arkadaşlarından hiç giden olmadı, Serap da gitmek istemedi.
Eğer sınavı kazanırsa İngiltere’ye yollamayız diye sınavı da biraz boş
verdi. Üniversite sınavında Milli Eğitim Bakanlığının dış ülkelerde
özel burslu okuma hakkını kazanmıştı. Artık iyice başladı hazırlıklara.
Aslında bu bir macera idi, bizde nasıl müsaade ediyorduk bu maceraya
atılmasına. Benim diyen anne müsaade etmezdi. Baba da nasıl müsaade
etti. Baba ilk başta nasıl gidermiş, nasıl yaparmış, olacak şey mi dedi,
ama her şeyi planlayıp anlattık kendine. Peki ben nasıl cesaret
ediyordum, 17 yaşında bir kızın bu maceraya atılmasına.
Serap’ın
lise yıllarında, üniversitelerdeki karışıklıklar öğrenci çatışmalarına
dönüşmüş, her gün bombalar patlar olmuştu. Bu durumda burada kalıp, her
gün kendini tehlikeye atmasını nasıl göze alacaktık. Buna okumak mı
denirdi. Serap dan bir sene evvel mezun olan arkadaşı, ne kadar karışmak
istemesek de iki kişi kolumuza girip bizi de zorla yürütüyorlardı
diyordu, ellerinden nasıl kaçıp, dükkânların tezgah altında
saklanışlarını anlatıyordu. Bu durumlarda bizi hem üzüyor hem
korkutuyordu. Burada okuma güveni kalmamıştı.
|
1975 --Erenköy Kız Lisesi, Lise Son. Matematik hocasi ile.
|
|
1975 --Erenköy Kız Lisesi, Lise Son.
Kimya hocalari ile |
Birde, dış
ülkelere gitmek kendimin de isteyip, yapamadığım bir arzuydu. Kendimi
buldum onun yerinde. Aynı şekilde gemilerde çalışırken, dış ülkelere
gittiğinde babasının da kalırmış aklı oralarda, makul karşıladık. Bizim
yapamadığımızı o yapsın dedik. Hem de kızımıza güveniyorduk. Yapardı o,
ne istese becerirdi. Benim gençlik yıllarımda bir Almanya modası vardı.
Herkes Almanya ya gidiyordu çalışmaya. Bende heveslendim de evlendikten
sonra geldi aklım başıma. Niye evlendim ki, gideydim Almanya ya dedim
durdum. Büyüklere söyleyince de gideceksen kocanla git diyorlardı. Bende
onun güzel bir işi var, o işini bırakmasın, ben gidip bir bakayım,
olacak gibiyse o sonra gelir diyordum. Kızım olunca da sustum oturdum.
Sonradan da çalışmayı hep istedim. Bir yerde çalışsam diyordum, çalışmak
içinde Vakko’yu seçtim. Bir gün hiç kimseyi tanımazken, hiçbir aracı
koymadan doğrudan gittim Vakko’ya . Ben dikiş atölyesinin yetkilisi ile
konuşmak istiyorum dedim. Götürdüler hanıma, ben burada çalışmak
istiyorum dedim. Herhalde kendimden emin halim, tavrım hanımın hoşuna
gitmiş ki, hay hay Pazartesiye gel beklerim dedi. Ama ne gezer Adnan
bırakırımı adamakıllı bir kavgadan sonra oturduk yine evde. Eskiden ne
demekmiş yahu, kocan bırakmasa çalışamamak. Bende nasıl oturmuşum peki
deyip bilmem ki. Hadi ne dersen de ben gidiyorum dememişim. Eskiden beri
zaten evde bir şeyler yapardım, yine evde çalışmalarıma devam ettim.
Evet, o Almanya ya gidemeyişim içimde kaldığından, kızımın istediğine
hayır diyemedim. Üstelik kızıma da sonsuz güvenim vardı. Gitmeli,
hayatı tanımalı idi. Gitsin de, sonra bütün hayatı boyunca, ah keşke
gideydim demesin dedim.
|
1975 --Erenköy Kız Lisesi, Lise Son. Arkadaslar.
|