Elektrik için her evin kendine göre jeneratöru var, suyu ise ev yapılırken yaptığımız sarnıçtan ve deniz kenarında açılan kuyulardan temin ediyoruz. Buzdolabımız tüp gazla işliyor. Fakat bu sefer gittiğimde 2 evin güneş enerjisi kullanmaya başladığını gördüm, çok sevindim. Demek bundan sonra işlerimiz kolaylaşacak, adamızın cazibesi daha artacak
Son 3 senedir ulaşımda bayağı kolaylaştı. Erdek ile adalar arasında ring seferi yapan büyük arabalı vapurlar başladı. Erdek`den bir saat sonra Paşalimanı’nın Balıklı köyüne uğruyorlar, oradan minibüsle Harmanlı köyü 5 dk. Sonrada özel bir motorla 15 dakikada Koyun Adaya geçiliyor. Yaz aylarında Tekirdağ-Avşa üstünden de gelinebiliyor. Yiğitler köyüne geçip, oradan da özel motorla 40 dakika.
Ben Mayısta gittiğimde 3 kişi yaşıyordu adada, ben 4 üncü oldum. Aman o sessizlik, sakinlik, yeşil ağaçlar arasından mavi deniz. Unuttuğumuz mavi gökyüzü, mavinin üzerinde pamuk gibi gezinen bulutlar. Işık kirlenmesi olmayan yerde yıldızları görmek mutlu ediyordu insanı, mehtapta bir başka güzel burada.
Her şey güzelde bu Robinson hayatı kolay değildi. Ancak 15 gün dayanabildim. Yaşıma göre yine iyi değilmi? Ama Mart da gelip 2 ay burada yalnız yaşayan arkadaşımın yaşantısı tam Robinson hayatı. O burayı o kadar seviyor, buradaki yaşam mücadelesini o kadar severek yapıyor ki. Sade yaşamak için değil evini, bahçesini ve de adayı güzelleştirmek için ne türlü çalışıyor.
Küçücük nilüfer çiçekli havuzu bile unutulmamış. Adanın organik toprağında yetiştirdiği domatesi, biberi, maydanozu.Adanın çok güzel koyları var. Bu koylar da 1920`lerde terk edilmiş Rum evleri varmış. Çok yıkık durumda birde kilise vardı, duvarları yakın zaman kadar dayanmıştı. Mübadelede burada yaşayanlar gidince, evler yıkılmış, taşları da deniz almış, güzelleştirip zaman zaman getirip sahile bırakıyormuş. İşte bizim sanatkâr arkadaşa ne güzel malzeme. Doldur sepete al sırtına tırman bakalım yokuşu. Bu taşlarla neler yapılır neler.
Bu adanın en güzel yanı da sihirli havası. Kaç yaşında olursan ol, ne kadar iş yaparsan yap yorulmazsın. Bura da 10 yaş, 20 yaş gençleşirsin, hasta gelsen iyileşirsin. Oksijeni çok bol bir ada. Mayısta gittiğimde yolda bayağı yorulmuştum, ama ertesi sabah dinlenmiştim , hemen başladım evdeki tamiratlara, boyalara.Komşumla akşamları otururken konuşmalarımız hep boyalar, yeni tür alçılar, suya dayanıklı yapışkanlar, fayans yapıştırıcılar, o ne ölçüde olacak, bu nasıl kullanılacak. Ben çoktandır uzak kalmışım bu yeni malzemelerden her şeyi soruyor öğreniyordum. Bu adada evin varsa her yeni malzemeyi öğrenmelisin.
Komşu adadan gelen halis sütle yoğurdunu, peynirini yapıyor. Geceleri jeneratörünü çalıştırıp bize televizyon seyrettiriyor, kendi yaptığı sütlü tatlıları, kekleri ikram ediyor. Yemeğini akşamdan pişiriyor. Sabah olunca iş başı. Kardeşleri gelmeden işler bitmeli onlar gelince artık deniz keyfi.
Sevgili komşum, Esin Karamustafa, bu adanın yöneticisi, muhtarı, koruyucusu, bu adanın tam sevdalısı. On parmağında on marifet denir de, bu ıssız ada da tek başına yaşamak, bütün zorlukları yenmek, başlı başına övgüye değer.
Düşünüyorum da, Acun Ilıcalı bu ada dururken niye gider ki uzak diyarlara. Burada yarışacak ne çok şey var. Sade keçiler yeter, boynuzları kıvrım kıvrım yabani keçileri yakalasınlar yakalayabilirlerse. Balık tutsunlar. Midye çıkarsınlar. Eskiden tavşanda boldu şimdilerde biraz azaldı, kekik ile beslenen koyunların tadı bir başka ama onlar sahipli.
Evet nasıl buldunuz acaba adamızı, buradaki yaşamı, özleyen var mı bu hayatı?
